یورش وحشیانه نیروهای سرکوبگر به مادران عزادار ودستگیری تعدادی از آنها

09 Jan.2010     17:05

بنابه گزارشات رسیده به فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران ،نیروهای سرکوبگر به مادران عزادار که در کنار میدان آب نمای پارک لاله در حال جمع شدن بودند یورش بردند و تعدادی از آنها را دستگیر کردند. 
ازحوالی ساعت 16:45 ماداران عزادار در حال جمع شدن کنار میدان آب نمای پارک لاله بودند که با یورش وحشیانه نیروهای سرکوبگر لباس شخصیها و نیروی انتظامی مواجه شدند در این یورش و حشیانه تعدادی از مادران دستگیر شدند. شاهدان عینی شاهد دستگیری حداقل 3 تن از مادران عزادار بودند. مادران عزادار دستگیر شده به نقاط نامعلومی منتقل شدند

مادران در مقابل اعمال غیر قانونی و دستگیر شدن توسط نیروهای سرکوبگر مقاومت می کردند و به اعمال وحشیانه آنها اعتراض می کردند که این کار غیر قانونی و غیر انسانی است. ولی نیروهای سرکوبگر با عربده کشی و توهین مادران را در یکی از ون های نیروی انتظامی قرار دادند. آنها همچنین هنگام دستگیری و انتقال مادران به خودروهای ون از آنها عکس و فیلم می گرفتند

نیروهای سرکوبگر لباس شخصی و نیروی انتظام که پیش از تجمع مادران در پارک لاله مستقر شده بودند.تعدادی از آنها با تعدادی ون در کنار میدان آب نما مستقر شده بودند و لباس شخصیها در تمامی نقاط پارک و حتی بیرون پارک بصورت پیاده و موتور سوار در حال گشت زنی بودند.آنها زنان و دختران عابر را هم مورد سئوال جواب

و برخورد وحشیانه قرار می دادند

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
19 دی 1388 برابر با 9 ژانویه 20

Witness Account on Arrest of Mourning Mothers

Posted by admin on 1/10/10 • Categorized as Prisoners & Their Families, Protests & Police Brutality

Once again, the oppressive, freedom-hating security forces failed to show sympathy to mothers in mourning. In cold-blooded trickery, they manipulated grieving mothers and their sympathizers into cars under the pretext of wanting them to fill out a questionnaire. They were then transported to a detention center in Vozara.

I arrived at the park at 5pm. There was an unusual silence and a fog blanketed everything around me. Our eyes conveyed neither our message nor our pain, only silence. No signs or gestures were made. Our lips were pursed as though sewn shut by a needle. The park was overrun by government officials.

I continued to walk alone, searching for my friends, when a kind hand drew me aside and informed me of their arrest.
I left the park but my heart remains there, beside the footprints of my friends who disappeared on that foggy Saturday evening.

-A supporter of grieving mothers in Iran
Originally published by the Human Rights and Democracy Activists in Iran
Translation: Banafsheh, Persian2English