چند هفته پیش از یک دوست آلمانی که منزلش در حوالی کنسولگری جمهوری اسلامی در فرانکفورت است، شنیدم که دو خانم ایرانی هر روز در اعتراض به نقض حقوق بشر در ایران در مقابل کنسولگری تحصن می کنند. تعجب کردم که چطور این خبر در بین ایرانی ها منعکس نشده است. یک دوست ایرانی، هم که در آن حوالی زندگی می کند، خبر را تائید کرد و گفت که ماهها است که این تحصن همراه با نمایش عکس و پوستر ادامه دارد. به دیدنشان می روم. از دور عکس و پوسترهائی را که به نرده فروشگاه آلدی نصب شده، می بینم. یک روز برفی است.
امسال برف و سرما اینجا بیداد می کند. خود را همیار ایرانی و شراره آزاده معرفی می کنند. شروع و ابتکار تحصن با همیار ایرانی بوده است. در معرفی این حرکت می گوید:
«بعد از روز ٣٠ خرداد که ندا آقا سلطان را کشتند، من و چند خانم ایرانی این کار را شروع کردیم. به یاد ندا و دیگر کشته شدگان حرکتهای اعتراضی شمع و گل آوردیم و عکسهاشان را بزرگ کردیم و به نرده ها نصب کردیم. در دو ماه اول بعد از خیزش حرکت مردم، که پلیس بطور دائم اینجا بود، این نشانه ها می ماندند و مامورین کنسولگری جرات نمی کردند که آنها را پاره کنند. شمعها روشن می ماندند. رهگذران شمعهای خاموش شده را دوباره روشن می کردند. اینجا حتی شبها هم روشن بود. از ٢٠ آگوست که پلیس اینجا را ترک کرد، درگیریها شروع شد. مامورین کنسولگری می آمدند و پوسترها را پاره می کردند و نمایشگاه را بهم می ریختند. روش کارمان را تغییر دادیم. از ماه سپتامبر به بعد، روزها می آئیم عکسها را نصب می کنیم. شمعها را روشن می کنیم و گل می گذاریم و خودمان هم همینجا می ایستیم. وقتی من هستم آنها جرات نمی کنند بیایند و تعرض کنند. دو ساعت می مانیم و بعد جمع می کنیم و می رویم. از دوشنبه تا جمعه از ساعت ١٠ تا ١٢اینجا می ایستیم با نمایشگاه مان. فرقی هم نمی کند که باران ببارد یا برف و سرما. پلاکارهاهم ثابت نیستند. بسته به حوادث روز، آنها را عوض می کنیم. حالا کارمان جنبه اطلاع رسانی هم پیدا کرده است. مثلا مقاله های جالب را در مورد ایران از روزنامه ها و مجلات آلمانی کپی می کنیم و اینجا نصب می کنیم. این برای رهگذران آلمانی جالب است.»
در مقابل تعجب من که چرا این حرکت با وجود هشت ماه تداوم، انعکاس خبری نداشته، همیار می گوید:
« حرکت ما یک حرکت آرام است. ما نخواستیم خیلی سر وصدا کنیم. این کار را بخاطر وجدان خودمان می کنیم و بیشتر از همه می خواهیم آلمانی ها را متوجه ایران بکنیم. روزنامه فرانکفورته نویه پرسه هم یک بار از ما گزارشی تهیه کرد.»
از انگیزه شان می گوید:
«با شنیدن اخبار سرکوب مردم و به ویژه کشتن فجیع ندا، من خیلی ناراحتی اعصاب داشتم. نمی دانستم چه کاری بکنم برای مردم کشورمان. تا اینکه به این فکر افتادم که صدای آنها را به گوش مردم اینجا برسانم. تا حدی هم موفق بودیم. خیلی از مردم این منطقه مرا می شناسند. اینجا محل کار و زندگی من است. من برای آدمهای پیر این محل خدمات اجتماعی داوطلبانه داشته ام. ایرانی هائی که اینجا مغازه دارند یا پزشکان می آیند. آلمانی ها بیشتر می آیند و می گویند هر کمکی که از دستشان برآید، برایمان انجام می دهند. وقتی هوا گرم بود، چهارپایه داشتم. بعضیها می آمدند و می نشستند.
فکر می کنم این کارهای کوچک هستند که وقتی رویهم جمع شوند، به کارهای بزرگ تبدیل می شوند. در این مدت چند خانم ایرانی دیگر هم به من کمک می کنند. (اشاره به شراره ایرانی می کند) او یار من است. ما ترسی نداریم. می دانیم که مامرین کنسولگری از ما عکس می گیرند و کارهای ما را زیر نظر دارند. ولی ترسی نداریم.
کار ما این نقش را هم دارد که وجدان کارکنان کنسولگری اندکی هم که شده، تکان بخورد. آنها باید بهفمند که چه کار دارند می کنند.»
می پرسم: برخورد آنها با شما چطور بود؟
« بعضی هاشان فحش می دهند. یک بار – روز تحلیف ریاست جمهوری احمدی نژاد- پوستری از عکس او بود که زیرش به انگلیسی نوشته شده بود: او رئیس جمهور ما نیست. آمدند و می خواستند آن را پاره کردند. داد می زدند این توهین به ماست. در آن لحظه چند آلمانی هم کنار ما ایستاده بودند. اعتراض کردم که اینجا مملکت آزادی است و نگذاشتم. تا عصر آنجا ماندم که نگذارم پاره کنند. مامور کنسولگری هم تمام مدت آن طرف خیابان ایستاده بود که فرصتی پیدا کند و بیاید پاره کند.»
مراجعین به کنسولگری چه؟
«بستگی به اوضاع جنبش دارد و اینکه چقدر اخبار ایران در صدر اخبار مصبوعات آلمانی باشد. خیلی هاشان می ترسند که نتوانند به ایران سفر کنند و نمی آیند.»
تا کی به تحصن تان ادامه خواهید داد؟
« من تا ٤ آوریل از پلیس اجازه این کار را دارم. (با خنده) امیدوارم تا آن موقع اتفاقات خوبی در ایران رخ دهد و من مجبور به تمدید مجوز نباشم.»
و شراره آزاده ادامه می دهد: «تا زمانی که حرکت مردم ادامه دارد ما اینجا هستیم. خواسته های ما، آزادی زندانیان سیاسی، حق آزادی بیان، لغو مجازات اعدام و آزادی برای ایران است
منبع : سایت بیداران .»
