فراخوان برای ثبت مبارزات خانواده های جان باختگان و

فراخوان برای ثبت مبارزات خانواده های جان باختگان و

دوشنبه ۲۶ آوریل ۲۰۱۰

فراخوان برای ثبت مبارزات خانواده های جان باختگان، زندانیان، مفقود شدگان ، و سایر آسیب دیده گان سیاسی- عقیدتی؛ برای به رسمیت شناختن حقوق اولیه شهروندی خود و حق دانستن حقیقت در مورد علت و چگونگی و شناخت عوامل جنایات و حق خواستن پاسخ

ما برآنیم که بخشی از مبارزات مادران و خانواده های زندانیان، مفقود شدگان، جان بدر بردگان، تبعیدی ها و جان باختگان سیاسی- عقیدتی را برای به رسمیت شناختن حقوق شهروندی خود به عنوان قربانیان جنایت و آسیب دیده گان سیاسی- عقیدتی نشان دهیم

ما برآنیم که پیگیری و پایداری خانواده ها را برای دانستن حقیقت در مورد علت و چگونگی و شناخت عوامل جنایات به ثبت برسانیم. همچنین آسیب های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی وارده بر این خانواده ها را در طول سی و یک سال گذشته و حتی قبل تر یعنی از سال های پایانی حکومت پادشاهی یعنی زمانی که خانواده ها برای بیان درد مشترک خود در کنار هم قرار گرفتند و صدای اعتراض خود را در جلوی زندان ها ،در جلوی دادگستری، در رفتن به خاوران و سایر گورستانها، در برگزاری مراسم یادبود، در محل کار ،در دانشگاه، در رسانه ها و ... بلند کردند را گردآوری و در یک کتاب به چاپ برسانیم

بدین منظور از تمامی مردم آزاده ی ایران، مادران و خانواده های آسیب دیده، مادران خاوران و همچنین مادران داغدار و عزادار و حامیان آنها در سراسر دنیا می خواهیم که در این امر مهم ما را همراهی نمایند تا بتوانیم سهم کوچکی در نشان دادن پایداری خانواده ها داشته باشیم. ما اعتقاد عمیق داریم که پیگیری و پایداری و صدای اعتراض مادران و خانواده ها، نقش بسیار مهمی در آشکار شدن حقیقت داشته و دارد و همچنین در امر دادخواهی تأثیر شگرفی خواهد گذاشت
ما امیدواریم که بتوانیم بخش کوچکی از درد و رنج خانواده های جان باختگان و قربانیان سیاسی در طول سال های گذشته و بخصوص جریانات اخیر را به روی کاغذ بیاوریم، درد و رنجی که مادران و خانواده ها در طی این مدت تحمل کرده اند تا نگذارند خون های ریخته شده به هدر رود و به فراموشی سپرده شود. همچنین می خواهیم نشان دهیم که چقدر صدای اعتراض و دادخواهی آنها به اشکال مختلف برای به رسمیت شناختن حقوق شهروندی قربانیان سیاسی و حق دانستن حقیقت و خواست پاسخگویی از اهمیت والایی برخوردار بوده و تا چه میزان در جلوگیری از تکرار تاریخ تأثیرگذار بوده و خواهد بود

لطفن مطالب خود اعم از : خاطرات تلخ و شیرین ، مقاله ، گزارش ، شعر و داستان را به آدرس ایمیل مادران عزادار بفرستید.madaraneazadar@gmail.com

مادران عزادار- اول اردیبهشت1388

ديدار حاميان مادران عزادار با خانواده اسانلو

وبلاگ رسمی مادران عزادار - جمعي از مادران عزادار به مناسبت نزديكي به روز كارگر و افزايش فشار بر روي منصور اسانلو به ديدار مادرشان رفتند .

مادر آقاي اسانلو با رويي گشاده از مادران استقبال كرد و بعد از تشكر از مادران براي حضورشان گفت : آمدن شما خيلي خوشحالم مي كند چون نشان مي دهد پسرم فراموش نشده و ما به او اطمينان داديم آقاي اسانلو براي تك تك ايرانياني كه دغدغه نان و آزادي دارند عزيز است و ما در مقابل افرادي مانند او وظايف زيادي داريم كه حداقل آن اظهار همدردي و حمايت از آنهاست .

پاي صحبت مادرش مي نشينيم و او از موثر بودن فرزندش در هر شرايطي مي گويد چه در زمان آزادي كه تاب نياوردند و به بندش كشيدند و چه در زندان كه همچنان فعال است و شور زندگي در ميان زندانيان مي آفريند .

مي گويد براي افزايش فشار بر منصور ، اوين را كافي ندانسته و او را به زندان رجايي شهر كرج منتقل كردند كه براي هر بار ملاقات او بايستي 6 ساعت در راه باشند و با مشكل ديسك كمري كه مادرش دارد ، بسيار عذاب آور است .

اسانلو براي استقبال از سال نو در زندان از خانواده تقاضاي چند نوع بذر را ميكند و همراه با زندانيان ديگر آنها را كاشته و باغچه اي ترتيب داد كه براي سال نو كاملا سبز شده بود . او براي چهارشنبه سوري از خانواده مي خواهد برايش پول بفرستند و از فروشگاه زندان آجيل و تنقلات براي تمام هم بنديهايش تدارك مي بيند ، كه اين حركت اصلا به مذاق زندانبان خوش نمي آيد و او را زماني كه با دست پر به سمت هم بنديهايش مي رفت فراخوانده و به بند 5 منتقل مي كنند .

مادر از همبند بودن منصور با قاتلين و معتادان ، از سعيشان براي به قتل رساندن او و اينكه شبها از بيم جان نمي تواند بخوابد مي گويد . اما حتي در اين بند نيز منصور تاثيرش را مي گذارد و انسان سازي مي كند . او در تماس تلفني با مادرش با خوشحالي خبر مي دهد 12 نفر به كمك او ترك كردند و صداي هم بندانش به گوش مي رسد كه مي گويند بگو حتي سيگار هم نمي كشيم . منصور هم اكنون در بند 5 در سلولي دو نفره بسر مي برد .

مادر مي گويد پسرش هم از ناحيه چشم مشكل دارد و هم ناراحتي قلبي دارد و حدود 14 ماه از حبس 5 ساله اش باقيمانده و اميد دارد تا با حكم عدم تحمل كيفر كه از پزشكي قانوني صادر شده ،هرچه زودتر شاهد آزادي فرزندش باشد .

ما كه براي ديدار با مادري دردمند و رنجور رفته بوديم با شيرزني روبرو شديم كه در عين بيماري و نگراني از حال فرزندش بخصوص در چند ماه اخير ، چنان به درستي كار و راه فرزندش ايمان دارد و چنان روحيه اي دارد كه ما كه براي دادن كمي روحيه رفته بوديم با كلي روحيه برگشتيم . مي گويد من مي دانم كه منصور ديگر مال من نيست، او فقط پسر من هست ولي مال كل ايران است و به راستي كه از اين مادر ،آن پسر بايد .

در پايان ديدار يكي از مادران آوازي به افتخار مادر اسانلو خواند و مادر نيز بيت زير را به ياد منصور خواند :

دوست دارم شمع باشم در دل شبها بسوزم روشني بخشم به جمع و خود در آن تنها بسوزم

انتظارش كوتاه - عمرش دراز باد

تجمع شبانه تعداد زیادی از خانواده های دستگیر شدگان در مقابل زندان اوین

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" ده ها نفر از خانواده ها ی زندانیان سیاسی در مقابل زندان اوین تجمع کردند و خواستار آزادی فوری و بی قید وشرط عزیزان خود شدند.

روز شنبه 4 اردیبهشت ماه از حوالی ساعت 20:45 خانواده های زندانیان سیاسی در مقابل زندان اوین تجمع کردند و خواستار آزادی عزیزان خود شدند . خانواده ها علیرغم بارندگی به تجمع اعتراضی خود ادامه دادند و هر لحظه که این تجمع ادامه می یافت بر تعداد تجمع کنندگان افزوده می شد.

خانواده ها بدلیل بارندگی در زیر پل تجمع کرده بودند. تعداد زیادی از خانواده ها علیرغم سپردن وثیقه برای عزیزانشان ولی هفته ها است که از آزادی آنها خوداری می کنند.همچنین در میان زندانیان سیاسی تعدادی هستند که زمان بسیار کوتاهی به پایان محکومیت آنها باقی مانده است ولی بازجویان وزارت اطلاعات از آزادی آنها ممانعت می کنند.

تجمع اعتراضی خانواده ها تا لحظه انتشار خبر همچنان ادامه دارد و گفته می شود این تجمعات در روزهای آینده ادامه خواهد یافت.

فعالین حقوق بشر ودمکراسی در ایران
04
اردیبهشت 1389 برابر با 24 آپریل 2010

گزارش چهل و یکمین هفته همبستگی با مادران عزادار ایران
در شهر کلن /آلمان

بیست و پنجم آپریل 2010برابر با ششم اردیبهشت 1389

با بهتر شدن هوا تجمع و رفت و آمد رهگذران هم بیشتر شده . توریستها از کشورهای مختلف از این محل دیدن میکنند و حضور ما توجه شان را جلب میکند . به ما نزدیک میشوند و سوالات زیادی میکنند و این باعث دلگرمی ماست که می بینیم این افشاگری ها در چهارگوشه دنیا تاثیر خوبی داشته و مردم از آنچه در کشور ما میگذرد مطلعند . احساس همدردی و حتی اعلام همکاری می کنند و برایمان آرزوی رهائی دارند. خانواده ها با حوصله به فرزندان کوچکشان توضیح میدهند و آنها را از بی عدالتی هائی که دیکتاتور ها در جهان به مردم بی گناه وارد میکنند ، آگاه میسازند .
با امید آزادی عزیزان دربندمان و آرزوی دنیائی بهتر و آینده ای روشن تر برای فرزندان جهان ، برنامه امروز را به پایان بردیم