هفت اعدام دیگر در راه است . همه افرادی که مرگ را انتظار میکشند در زمان ارتکاب جرم زیر 18 سال قرار داشتند. صفر نوجوان دیگری است که بعد از بهنود شجاعی در این لیست مرگبار قرار دارد . صفر 7 روز فرصت دارد و ما هستیم و یک لالایی مادرانه دیگر . لالایی که این نوجوانان در آستانه مرگی غمبار را بدرقه ای پر حسرت می کند . پر حسرت که چرا از دست ما کاری بر نیامد و نوجوانی دیگر متولد نشده به آغوش مرگ می رود. جوانانی که چه بسا همسن و سال فرزندان ما یا خواهران و برادران ما باشند و برایشان خیلی زود است که طناب دار را تجربه کنند .
ما هستیم و یک لالایی مادرانه دیگر و ساعت ها انتظار پشت دیوار های اوین و با دیوار های اینترنت تا شاید خبری و یا ندایی از پشت این دیوارها، پیام عفو و بخشش برای بازگشت انسانی به زندگی را به ما بدهد. آنهم انسانی که در سنین کودکی و نوجوانی ،در سن بی تجربگی و خامی و یا هر آسیب اجتماعی دیگر مرتکب جرم شده است و در انتظار بخشش و بزرگواری اولیا دم به سر می برد .
ما هستیم و یک لالایی مادرانه دیگر برای نو جوانانی که در مرز امید و نا امیدی چشم به تلاش ما دارند . هر کجا که هستیم. به اندازه یک ایمیل یا تجمع ،به اندازه یک خواهش یا اعتراض، فرقی نمیکند .هر کجا که باشیم و به هر اندازه ای که می توانیم .
7 اعدام دیگر در راه است و زمان به سرعت میگذرد. باید سریع اقدام کنیم . اگر می توانیم گروهی را برای رفتن به خانه اولیای دم بسیج کنیم . بهنود را نبخشیدند شاید صفر را ببخشند . بنویسیم ،مصاحبه کنیم و اطلاع رسانی نماییم . به قوه قضاییه نامه بنویسیم و در خواست توقف حکم کنیم . قران هم میگوید اگر عفو کنید به تقوا نزدیکتر است .
هر کسی که می خواهیم باشیم . کارگر یا وزیر .دانشجو یا روحانی . کارمندی ساده یا وکیل مجلس . دانش آموز یا مجتهد . استاد دانشگاه یا زنی خانه دار . هنرمند و ورزشکار یا فرد عادی و معمولی . همه ما می توانیم فردی یا جمعی . گروهی یا سازمانی و صنفی قبل از وقوع اعدام های دیگر اقدام کنیم .
باید اقدام کنیم قبل از آنکه برای تسلی خودمان بگوییم که بالاخره وجوانی دیگر در پناه اعدام از زندان آزاد شد.
