چهل و چهارمین هفته همبستگی با مادران عزادار ایران در شهر کلن/ آلمان

شانزده ماه می 2010 برابر با 26 اردیبهشت 1389

هرگز از مرگ نهراسیده ام
اگر چه دستانش از ابتذال
شکننده تر بود.

هراس من،
باری
همه از مردن در سرزمینی است
که مزد گور کن
از آزادی آدمی
افزون باشد!

...شاملو

Niemals habe ich den Tod gefürchtet
obwohl seine Hände als das Verderbnis
brechender waren.

Meine Furcht,
ja
meine ganze Furcht ist vom Sterben in einem Land,
in dem der Lohn des Totengräbers
wegen Freiheit des Menschen
steigend ist!

....shamlou

گروه ما هم به مانند دیگرحامیان مادران در شهر ها و کشورهای مختلف ، این هفته ایام پر کاری را داشت . هفته ای مملو از بهت و ماتم زدگی و غم و شرکت در اکسیون ها و تظاهرات مختلف در شهر از طرف گروههای مختلف. شهر کلن این هفته چهره ای متفاوت داشت . شاید برای اولین بار بسیاری از احزاب و گروههای فعال ، اختلافات ایده ئو لوژیکی را کنار گذاشته و شانه به شانه یکدیگر با پرچمها و شعارهای خود بر علیه اعدامها و اختناق در ایران و برای آزادی بی قید و شرط همه زندانیان سیاسی تظاهرات کردند

در این یکشنبه هم به مانند هفته های گذشته تظاهرات ما به آرامی انجام شد با تفاوت اینکه این اعدامهای اخیر زخمهای دیرین 30 سال را بیشتر باز کرد. ولی جمهوری اسلامی باید بداند که متوسل شدن به این روشها باعث رعب و وحشت ما نمیشود و بالعکس با روحیه ای قوی تر به پا می خیزیم . ما درد مادران فرزند از دست داده را به خوبی درک می کنیم و آنها را تا جان در بدن داریم حمایت خواهیم کرد